ไม่ได้บ้า รับบริจาคกางเกงในใช้แล้ว เอาไปทำเชื้อเพลิงทดแทนถ่านหิน

ผลการวิจัยของ YouGov Omnibus ในปี 2560 พบว่าคนไทย 1 ใน 5 จากกลุ่มผู้ตอบแบบสำรวจ 1,137 คน มีเสื้อผ้ามากกว่า 100 ชิ้น ไม่รวมชุดชั้นในและเครื่องประดับ โดยเฉพาะคนรุ่นมิลเลนเนียลอายุระหว่าง 16-34 ปี มีสัดส่วนของเสื้อผ้าใหม่สูงสุด และเก็บเสื้อผ้าไว้ไม่ถึง 1 ปีก่อนโละทิ้งไป กลายเป็นขยะรกบ้าน และเสื้อผ้าส่วนใหญ่ผลิตจากใยสังเคราะห์โพลีเอสเตอร์ มีส่วนประกอบจากพลาสติก จะกลายเป็นไมโครพลาสติกย่อยสลายยากต้องใช้เวลากว่า 400 ปีทีเดียว

การรับบริจาคกางเกงในเก่าๆ มีอยู่จริงในเมืองไทยของเรา ไม่ใช่พฤติกรรมของคนเป็นโรคจิตอย่างแน่นอน เกิดจากจุดเริ่มของ “สมบูรณ์ กิตติอนงค์” ปัจจุบันเป็นผู้จัดการทั่วไป บริษัทบริษัท เอ็น 15 เทคโนโลยี จำกัด ซึ่งทำธุรกิจกำจัดขยะอุตสาหกรรม โดยเขาเล่าว่า อยู่ในวงการขยะมานาน 16 ปีในบริษัทใหญ่ ในการนำขยะมาทำพลังงานทดแทน และได้ลาออกเริ่มคิดว่าหากคัดแยกขยะได้ก็จะสามารถสร้างประโยชน์

จนเมื่อ 3 ปีก่อนเริ่มทำโครงการรับบริจาคขยะกำพร้าสัญจร ตามมาด้วยการสร้างเพจ กระทั่งมีคนเริ่มสนใจ และต่อมาเพจต่างๆ นำมาขยายต่อเน้นการรับบริจาคกางเกงในและชุดชั้นใน เป็นการเปลี่ยนมุมมองจากสิ่งที่น่าอาย ไม่ต้องหลบๆซ่อนๆ แอบเอาไปทิ้งอีกต่อไป

“แรกๆ มีคนโทรเข้ามาถาม เพราะกลัวว่าเป็นพวกโรคจิต ก็ต้องคอยตอบคำถาม และคิดว่าจะมีใครยอมจ่ายค่าขนส่งเพื่อส่งขยะมาให้ ซึ่งก็มีคนสนใจโทรติดต่อมาว่าจะส่งขยะมาให้เป็นอดีตครูจากนครศรีธรรมราช และคอยโทรสอบถามตลอดเวลาว่าได้รับของหรือยังด้วยความเป็นห่วง นำไปสู่การสร้างเพจ N 15 เพื่อรายงานความคืบหน้าในการรับบริจาคจากคนหลายๆ จังหวัด ส่วนใหญ่มาจากพื้นที่ไกลๆ ยอมจ่ายค่าขนส่ง เพื่อส่งสิ่งของไม่ใช้แล้วมาให้ ไม่ใช่เฉพาะกางเกงในเท่านั้น”

ปัจจุบันยังเปิดรับบริจาคที่นอนสปริง จากเดิมไม่เคยรับ ภายหลังปรับความคิดของคนงานในการนำที่นอนมาเลาะเอาเศษผ้าออก และถอดสปริงไปขาย ยกเว้นหิน กระเบื้อง ท่อพีวีซี ป้ายไวนิลไม่รับ โดยสิ่งที่ทำไปเป็นความสุขทางใจในการช่วยสังคม และเป็นธุรกิจของบริษัทอยู่แล้ว แม้มีกำไรไม่มาก เพราะรายได้ส่วนใหญ่มาจากการกำจัดขยะอุตสาหกรรม ถามว่าเป็นซีเอสอาร์หรือไม่ ก็ไม่ใช่ แต่อยากให้คนรู้จักวิธีแยกขยะให้ถูกต้อง

คนมองว่าบ้า รับบริจาคกางเกงใน ไม่ต้องซักก็ได้

เขายอมรับว่า แรกๆ คนมองว่าบ้า เคยขนขยะใส่ในกระบะและรถเก๋ง จากการตั้งจุดเปิดรับสิ่งของบริจาคในพื้นที่ต่างๆ และยังเปิดบ้านของตัวเองรับบริจาคในพื้นที่บางแสน จ.ชลบุรี จนขยะล้นออกมาก็ต้องคอยเก็บไม่ให้เป็นปัญหากับคนในหมู่บ้านเดียวกัน ขณะที่หลายคนไม่เข้าใจเคยส่งขวดแก้ว มือถือเก่า กรอบรูปมาให้ และเมื่อเริ่มเข้าใจมากขึ้นก็ส่งสิ่งของที่ต้องการมาให้ แม้แต่กางเกงในซึ่งจะซักหรือไม่ก็ได้ ส่วนใหญ่มีส่วนประกอบของพลาสติกที่นำไปรีไซเคิลไม่ได้ ทั้งเศษผ้า เสื้อผ้าเด็กที่เลอะเทอะ เสื้อผ้าคนป่วย เสื้อผ้าคนตาย และยังรวมถึงตุ๊กตานางรำ พวงมาลัยเก่าๆ ในศาลเจ้า หรือชุดตรวจ ATK ที่ใช้แล้ว

“กางเกงในที่ส่งปนๆ มาทางขนไปรษณีย์ พบว่าเดือนหนึ่งประมาณ 2 ตัน และอีก 30 ตัน จากการไปตั้งจุดรับบริจาค เมื่อได้มาจะนำเข้าเครื่องโม่บดให้ละเอียด ครั้งละ 10-15 ตันต่อชั่วโมง ซึ่งใน 1 วันจะได้วันละ 200 ตัน นำมาแปรรูปเป็นเชื้อเพลิงถ่านหินเพื่อส่งขาย และที่ผ่านมาเคยคิดกับกลุ่มเพื่อนจะทำชมรมเหมือนโครงการตาวิเศษ แต่ไม่เก่งเรื่องเขียนคอนเทนต์ ก็เลยรอเวลากระทั่งคนสนใจมากขึ้น และบอกไปว่าหากจะส่งกางเกงในมาให้ ไม่จำเป็นต้องซักก็ได้ หรือเสื้ออยู่ในตู้กลิ่นอับๆ ส่งมาได้เลย จนคนคิดว่าบ้า”

จากที่คนทั่วไปคิดว่าผ้าก็เป็นเหมือนผ้าทั่วๆ ไป แต่ความจริงแล้วส่วนใหญ่ทำจากโพลีเอสเตอร์ในกลุ่มพลาสติก กว่าจะย่อยสลายได้ก็ใช้เวลา 400 ปี เพราะใยผ้ามีไมโครพลาสติก เมื่อปนเปื้อนลงไปในแหล่งน้ำจะเป็นอันตรายต่อสัตว์น้ำที่กินเข้าไป เพราะฉะนั้นไม่อยากให้ซื้อเสื้อผ้าที่อินเทรนด์แบบใช้ไม่กี่ครั้งก็โละทิ้ง ควรประหยัดในการซื้อเสื้อผ้า หรือส่งต่อเสื้อผ้าให้คนยากจนคนด้อยโอกาสได้ใส่ น่าจะเป็นประโยชน์มากกว่า หรือบริจาคด้วยวิธีง่ายๆ รวบรวมเสื้อผ้า ชุดชั้นใน กางเกงใน ใส่กล่องพัสดุจ่าหน้าซองส่งถึงบริษัท เอ็น 15 เทคโนโลยี จำกัด เลขที่ 700/754 หมู่ 1 ต.พานทอง อ.พานทอง จ.ชลบุรี รหัสไปรษณีย์ 20160.

ผู้เขียน : ปูรณิมา