“เรานี้คือใครกัน ลูกของใครบ้านอยู่ไหน?
ใครใครต่างเรียกเราว่าเจ้าเด็กกำพร้าพ่อไม่มี
ชีวิตเรานี้สับสน ขาดคนมาดูเเล
เส้นทางชีวิตผันเเปร เมื่อขาดพ่อ ขาดผู้นำ
เเม้นแม่ที่รักยังมี แต่ตัวเรานี้ สุดแสนขื่นขม
แม่กอดเราอย่างระทม เมื่อพ่อที่รักสิ้นลมหายใจ
จากนี้เราคงอับจน หมดสิ้นหนทางมืดมน
เส้นทางชีวิตใครจะดูแล…”
เนื้อเพลงนี้ คือคำนิยามชีวิตของ เด็กๆในสถานสงเคราะห์บ้านเอมิเรตส์
แม้พวกเธอจะ เจ็บทุกครั้ง ที่ถูกเรียกว่าเด็กกำพร้า แต่พวกเธอก็ไม่เคยเอาความเจ็บปวดเหล่านั้นมานำใจ นำชีวิตให้จมดิ่งกับความทุกข์
นี่คือเหตุผล ที่เราตั้งใจมอบของขวัญให้เด็กๆ เพื่อให้พวกเขารู้ว่า ชีวิตเธอ ไม่ได้มีแค่ครู ยังมีพี่ๆอีจัน และสังคมอีจัน ที่เคียงข้าง คอยเป็นกำลังใจ และรอดุความสุขของพวกเธออยู่
2565 อีจันทำตามสัญญา สานฝัน เติมสุขให้น้องบ้านเอมิเรตส์
โจทย์ของอีจัน ที่จะมอบของขวัญให้ เด็กบ้านเอมิเรตส์ คือ การเติมเต็มช่วงชีวิตวัยเด็ก ให้น้องๆ
ไม่ใช่เรื่องง่ายค่ะ!
และคำตอบของทริปนี้คือ
หนูใจฟูมากเลยนะพี่ มันเเบบพูดไม่ออก ไม่เคยมีใครให้พวกเรามากมายขนาดนี้ พี่สัญญา 3 ครั้ง พี่ก็ทำตามสัญญา 3 ครั้งเลย มันเเทบไม่มีเลยนะคะ ปกติคนอื่นให้สัญญาเเล้วเขาก็ไป เเต่พวกพี่ทำ ไม่คิดไม่ฝันว่าจะไม่ลืมเด็กกำพร้าอย่างพวกหนู
สิ่งที่มีค่าไม่ใช่ของที่มีมูลค่ามากมาย เเต่คือการให้ การตั้งใจ การรักษา ในสัญญาที่เรามีให้กัน
เด็กๆ เดินทางไกล 17 ชั่วโมง จาก จ.สตูล มา กรุงเทพฯ ทุกนาทีของเด็กๆ ต้องสนุก และคุ้มค่า
ทริปนี้ อีจัน จึงวางแผนให้น้องๆ อยู่กับเรา 4 วันไปเลยค่ะ
วันที่ 1 เปิดทริปด้วยความทรหด พาไปเที่ยว สวนสนุก
ตกเย็นมา ป้าตือ และ คุณเอี๋ยม วีรชัย ก็เนรมิตงานเลี้ยงต้อนรับเด็กๆ ด้วยอาหาร และ ขนม อย่างเต็มอิ่ม
พร้อมบิ๊กเซอร์ไพรส์ที่ทั้งคุณครูและน้องๆ ถึงกับร้องว้าว
คุณเอี๋ยม มอบทุนการศึกษา 50,000 บาท ให้บ้านเอมิเรสต์
“ไม่เคยมีใครให้หนูมากเท่านี้มาก่อน มันรู้สึกตื้นตันและใจฟูมากๆ เลยค่ะ หนูสัญญาด้วยใจ ว่าจะเป็นเด็กดี”
นี่คือคำพูดของหนึ่งในน้อง ที่เอ่ยคำขอบคุณทั้งน้ำตา
20 ตุลาคม 2565 วันที่ 2 ของทริป
เหนื่อยไหม ?
“เหนื่อยค่ะ แต่เหนื่อยนิดเดียวนะ ที่เหลือสนุก”
เด็กหญิงตัวน้อย ตอบคำถาม พี่อีจัน ด้วยใบหน้ายิ้ม พลางหยิบขนมไปเติมพลัง ก่อนเราจะออกเดินทางไป ซาฟารีเวิลด์
ซาฟารีเวิลด์ คือ สถานที่ที่เรานึกถึงทันทีที่คิดว่าเด็กอยากไปเที่ยวที่ไหน อยากดูอะไร อยากทำอะไร
อีจัน ขอบคุณ ซาฟารีเวิลด์ ที่ตอบรับการสนับสนุนน้องๆ บ้านเอมิเรตส์อย่างเต็มกำลัง ช่วยดูแลการเที่ยวตลอดทั้งวัน ดูแลการกิน และให้น้องๆ ให้พาน้องๆ ไปเที่ยว เปิดโลกการได้เห็นสัตว์ ด้วยตาตัวเองครั้งแรก อย่างใกล้ชิด
เด็กๆ ดีใจ ตื่นตา ตื่นใจ กันมากเลยค่ะ
วันนั้นน้องๆ กลับมา กินมื้อเย็น จากร้านเนื้อแท้
กินไอศกรีม และรับของขวัญ ที่ พี่เล็ก Zetar Mayan (Miss ACDC 2001), พี่เมจิ ร้าน Miki Miki , พี่โก้ B MIX, พี่โก๋ ช่างผม Hair Stylist ศิลปินดารา ช่วยกันคัดสรรมามอบให้น้องๆ
เช้าวันที่ 21 ตุลาคม 2565
วันที่ 3 ของทริป สานฝันเด็กบ้านเอมิเรตส์
เฮียแป๊ะ ผู้ใหญ่ใจดี ที่ดูแลที่พัก อาหารการกิน ให้เด็กๆ ตั้งแต่วันแรก จนถึงวันที่ 3 ของทริป
และยังพาไปดู เครื่องบิน อย่างใกล้ชิด ที่ พิพิธภัณฑ์กองทัพอากาศและการบินแห่งชาติ
“ว๊าว” สายตาลุกวาว รีแอคชั่นแรกของน้องกำพร้า เมื่อเครื่องบินบังคับขึ้น เสียงกรี๊ด มาพร้อมเสียงปรบมืออย่างดีใจ
อีจัน ก็ดีใจ ตื่นเต้นค่ะ เหมือนได้ย้อนวัย กลับไปเป็นเด็กอีกครั้งเลย
วันนี้ เด็กๆ ได้ ว๊าว ทั้งวันเลยค่ะ
เราพาน้องๆ นั่งรถยิงตรงไป ชลบุรี ไป ดูไดโนเสาร์ ที่สวนนงนุช ผู้ใหญ่ใจดีเจ้าประจำของ อีจัน
พอถึง เสียงคุยกัน ก็จอแจตลอดการเที่ยวสวนนงนุช เด็กๆตื่นเต้นกับต้นไม้ ตื่นเต้นกับสถานที่ ตื่นเต้นกับทุกอย่าง ในสวนนงนุช โดยเฉพาะ “ไดโนเสาร์” ที่เด็กๆ เห็นก็ร้องว๊าวกันไม่ขาดสาย
“คุณตาโต้ง ชอบไดโนเสาร์มากเลยเหรอคะ”
คำถามไร้เดียงสา จากเด็กน้อย ที่ถาม คุณโต้ง เจ้าของสวนนงนุช หลังพวกเธอได้เห็นไดโนเสาร์ ตัวโต คอยาวเสียดฟ้า ร่วมพันตัว ในหุบเขาไดโนเสาร์
คุณโต้ง ยิ้มรับ ก่อนจะตอบคำถาม
“ตาไม่ได้ชอบหรอก แต่พวกหนูชอบ ตาเลยสร้างไว้ให้ดูกัน”
3 วันที่ผ่านมา เราได้เห็นเด็กๆ หัวเราะ ยิ้ม สนุก ร้องไห้ตื้นตัน
มันทำให้เราอดยิ้มดีใจไม่ได้ ที่ของขวัญที่เตรียมไว้ให้เด็กๆ 40 ชีวิต มันจะเติมสุข เติมรอยยิ้ม ให้พวกหนูได้ขนาดนี้
แต่คำสัญญาของเรา ยังไม่หมดค่ะ
เด็กๆ กลุ่มนี้ เป็นเด็กใต้ และส่วนใหญ่เป็นเด็กสตูล จังหวัดที่ขึ้นชื่อเรื่องทะเลสวยระดับประเทศ
แต่พวกเธอไม่มีโอกาส ได้ไปเห็น ได้ไปสัมผัสทะเลเลย แม้สักครั้งในชีวิต
อีจัน จึงอยากเติมเต็มส่วนที่ขาดนี้ให้เด็กๆ โดยมี ป้าปิ๊ก และ ลุงอ้อ อาสา ดูแลเด็กๆ ด้วยการ พาไปเที่ยวทะเล สัตหีบ
ทะเลที่ขึ้นชื่อ น้ำใส ทะเลสวยที่สุด ของภาคตะวันออก
จึงเกิดเป็นทริปวันที่ 4
ทะเลครั้งแรกในชีวิต
“โอ้ว น้ำปลาเต็มปากเลย”
เสียงเล็กๆ จาก ซัมซัม เด็กตัวเล็กที่สุดในบ้านเอมิเรตส์ ทำพี่ๆ อีจัน หัวเราะกันร่วน กับความไร้เดียงสาของเธอ
“ว๊าว ทะเล” เด็กๆ ตื่นตา ทิ้งรองเท้า วิ่งเหยียบทราย ถลาลงทะเล
“โอ้ว น้ำปลาเต็มปากเลย”
เอ็นดู ความดีใจของเด็กน้อยบ้านเอมิเรตส์
ได้เห็นทะเล กับตา ครั้งแรก ได้สัมผัส น้ำทะเล ครั้งแรก
“ทะเล มันเป็นแบบนี้นี่เอง”
เด็กๆ อยู่สตูล จังหวัดที่ขึ้นชื่อทะเลสวยระดับประเทศ ไม่เคยเห็นทะเลจริงๆ เหรอ ?
“ไม่มีโอกาส ต้องใช้คำนี้ถึงจะถูก”
แต่วันนี้ได้มาเห็น ได้มาเล่น ได้มาชิมน้ำทะเลที่สัตหีบ น้ำใส จนติดใจ ไม่อยากเลิกเล่นกันเลย
“ไม่รู้ชีวิตนี้เหลืออะไร ที่หนูไม่เคยเห็นแล้วค่ะ”
ปิดท้ายด้วยการ พาไปดู เรือหลวงจักรีนฤเบศร
แค่เห็นเด็กๆ ก็ตาโต กับความใหญ่ของเรือหลวง “โอ้โห ใหญ่มาก เคยเห็นแต่ในทีวีเล็กๆ”
ระหว่างทริป เรา มีโอกาสได้เปิดใจ คุยกับน้อง ถึงการจัดทริปเติมสุขครั้งนี้
มันไม่ใช่การสปอย ให้น้องๆ หลงระเริง แต่เป็นการเติมเต็ม เพื่อให้น้องได้รู้ว่า
ความสุข มันจะเกิดขึ้นที่ใจเรา ไม่ใช่ที่ใคร
ถึงน้องๆ จะได้ชื่อว่า เด็กกำพร้า แต่อย่าให้ชื่อ มาตราหน้า ทำเราอ่อนแอนะ
ขอให้ความสุข 4 วัน ที่เรามอบให้ไป อยู่ในความทรงจำของน้องๆ และคุณครู นะคะ
เมื่อไหร่ที่รู้สึกท้อ เมื่อไหร่ที่ชีวิตงอแง หรือ สิ้นหวัง ให้นึกถึงความทรงจำนี้ไว้
และอยากให้รู้ว่า ความสุขของ น้องๆ และ คุณครู บ้านเอมิเรตส์ คือ ความสุขของ อีจันเหมือนกัน
